27 Ekim 2011 Perşembe

Kötü geçen günlerin ardından

Bizmki bakıcımızdan göre göre tesbih çekmeyi öğrenmiş. İmanı bütün oğlum benim. Hemen annemleri aradım. Anne bizimki tesbih çekiyor demek için babam çıktı ona söyledim. Babamın cevabı şimdi önemli değil inşallah büyüdünde de çeker diye lafı ağzıma yapıştırdı. Ne diyelim inşallah ...


Dün bizim evlilik yıldönümümüzdü. Koray kucağında bu çiçeklerle kapıda belirdi. İyiki seninle evlendik iyiki benim karımsın canım benim dedi. Çok mutlu oldum.İyiki seninle evlendim. Seni çok seviyorum canım benim .....







Bizim kuzu nezle ama burnunu çektirmiyor. Çingene çocuğı mübarek





Ülkenin başına gelen tüm felaketlere üzümekten bir süredir hiç keyfim yok birde üstüne işin yoğunluğu ve yorgunluğu eklenince iyice bitmiş bir halde eve girdim. Ateş benim geleceğim saatlerde evin dış kapısının etrafında dolanır beni bekler. Bizimki beni görünce gülmeye başladı ve birden öpücükler vermeye başladı. Bende hemen kucağıma aldım. beni yanağımdan öptü ilk defa yaşadığım mutluluğu anlatamam.Tüm yorgunluğumu ve bitkinliğimi benden aldı o öpücük...







Hiç yorum yok:

Yorum Gönder