6 Ekim 2011 Perşembe

Oğluma




































Oğlum,



Bu yazıyı ileride okuman için yazıyorum. Sana nasıl kavuştuğumuzu seni nasıl hasretle beklediğimizi bilmeni istedim.


Sana hamile kalmam bir mucizeydi bizim için. Hamile olduğumu tüm aile kahvaltı yaparken babandan öğrendim. Tüm aile sevinçten gözyaşı döktük. Baban Hülya teyzene alış veriş merkezinde sarılıp ağlayarak haber verdi. Sonra 9 aylık bir uzun zaman seni hasretle bekledik. Senin için hazırlıklar yaptık herşey dört dörtlük olsun istedik. Geldiğinde hiçbir eksiğin olmasın istedik. En nihayet 9 ay geçti ve 2 ekim sabahı seninle tanıştık. Seni ilk gördüğümde ne hissedeceğimi bilemedim. İçimden avazım çıktığı kadar ağlamak geldi yapamadım sadec birkaç damla yaş gözümden süzüldü. Baban seni gördüğünde nerdeyse heycandan ve mutluluktan bayılacakmış. Bak 1 sene o kadar çabuk geçtik ki ne olduğunu anlayamadık bile...


Geriye dönüp bakıyorum ve sadece sana olan sevgimin giderek büyüdüğünü görüyorum. Hergün hasretle akşam olmasını ve sana kavuşmayı bekliyorum. Haftasonunun bitmesini istemiyorum. Sen çok uslu ve çok sevimli bir çocuksun birtanem. Bu bir sene içinde beni nerdeyse hiç üzmedin. Baban ve ben mutlu bir çocuk olman için var gücümüzle çalışıyoruz. Çok şükür sende mutlu ve çok güleç bir çocuksun. Beni yolda çevirip seni sevmek istiyorlar. Maşallah çok güleç bir oğlunuz var diyorlar. Allah seni gülmelerden ayırmasın yavrum. hep mutlu ol kuzum. Baban ve ben seni çok ama çoooooook seviyoruz. Allah bizi birbirimizden ayırmasın hep mutlu olalım inşallah.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder