24 Ekim 2011 Pazartesi

Kıskançlık krizleri

Cuma akşamı kabus gibi bir eve dönüş yaşadım.Tem'de kaza olmuş 9 kişi ölmüş ve Tem trafiğe kapanmış. Öyle olunca tabi herkes E5 ve sahilyoluna hucum etmiş. Normalde 1 saat aldığımız yolu 2,5 saatte aldık zor bela eve ulşatım. Akşam yemeğine Erkan'ları davet etmiştim. Üstüne üstlük balık partisi yapacakıtk. Allah'tan Koray balıkları pişmiş aldıda birde onunla uğraşmadık. Yinede herkesin toplanması ve yemeğe oturmamız 8.30'u buldu. Çocuklarla ne kadar yemek yenirse o kadar yemek yedik. Bu arada Ateş Ege'nin çığlıklarından korku. Ege sevinç naraları atıkça bizimki korku çığlıklarını attı malesef :(( Neyse zor bela susturduk paşayı. Ben hiç yapmam Ateş'in yanında Ege'yi kucağıma alıp öptüm. Bizimki yüzüne baktı önce sonra bastı yaygarayı ben nasıl Ege'yi öpermişim. Sonrada sustramadım. Bu arada uyku saatide geçti. Tam bir kabusa döndü hayat. Bu sefer Koray bana kızdı vay ben neden çocuğa dikkat etmiyormuşum falan birde onla kapıştık. Ateş'i alıp yatakodasına gittik susturmaya çalışıyoruz bizimki hala kıyamet durumda.... Erkan'larda salonda kaldılar tek başlarına ben birara çıktım bir baktım bizimkiler toplanmış gidiyorlar. Artık özür diledim yapacak birşey yok. Onlar gittikten sonra alıdm ayağımda salladım öyle zor bela uyudu. Akşam yattığımda her yanım stresten tutulmuştu valla :(

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder