Pazar günü Ceren'in doğum günü vardı. Oraya gitmek için hazırlandık. Bizim mahallede organik pazar kuruluyor Ateş'in sebze ve meyvelerini ordan alıyorum. Pazara gidip ordan Hülya'lara geçeriz dedik. Koray arabayı park etti bende önden çıktım sen Ateş'i al ben alışverişe başlayayım dedim. Tezgahtan birşeyler alıyordum. Bizimkinin çığlığını duydum. Koray gel diye el etti. apar topar arabaya koştum. Koray ben arabaya binerken hastaneye gidiyoruz demiş dumadım. ağzından kan geldiğini görünce çok korktum. Meğersem Ateş Koray'ın elini bırakmış bir iki adım attıktan sonra dengesini kaybedip yüz üstü düşmüş. Ağzının üstünü patlatmış. İlk panik geçtikten sonra baktım bir şeyi yok. ağızı sildim dişlerini kontrol ettim sorun yok ama Koray'ı sakinleştiremiyorum. Deli gibi gidiyor. E5'e çıktı trafik var ordan yan yola geçti ben ne olduğunu anlamaya çalışıyorum. En sonunda nereye gidiyoruz dedim hastaneye diyince hastanelik bir şey yok diye zorla ikna ettim. Geri dönüp alış verişi tamamlayıp Esma'yıda alıp Hülya'lara gittik. Biraz bencilce olacak ama Ateş'in Koray'ın yanında düşmesine sevindim. Eğer benim yanımdayken düşseydi Koray tüm günümü rezil ederdi. Ne dikkatsizliğim kalırdı nede aklımın beş karış havada olduğu.... Birde Koray çok panikliyor çocuklamı yoksa onunlamı ilgileneceğim bilmiyorum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder