Bizim kuzu nezle ama burnunu çektirmiyor. Çingene çocuğı mübarek
Ülkenin başına gelen tüm felaketlere üzümekten bir süredir hiç keyfim yok birde üstüne işin yoğunluğu ve yorgunluğu eklenince iyice bitmiş bir halde eve girdim. Ateş benim geleceğim saatlerde evin dış kapısının etrafında dolanır beni bekler. Bizimki beni görünce gülmeye başladı ve birden öpücükler vermeye başladı. Bende hemen kucağıma aldım. beni yanağımdan öptü ilk defa yaşadığım mutluluğu anlatamam.Tüm yorgunluğumu ve bitkinliğimi benden aldı o öpücük...