Cuma akşamından beri kuzum biraz huzursuzdu.Sürekli söyleniyordu. Cumartesi günü uyutmakta güçlük çetik. Mecburen beşiğini çıkarmak zorunda kaldım. Sallayarak uyuttum. Pazar günü sabah uykusunu güzel uyuyunca düzeldi diye sevinmiştim taki Viaport'a gidip öğleden sonra uyku saatini kaçırıncaya kadar. Yolda uyuya kaldı. Eve gelince arabadan çıkarken beyfendi uyandı . Sonra uyutmak mümkün olmadı. En son 7 gibi beşiğinde sallayarak uyuttum. 8'de ağlayarak uyandı.Bir dahada uyumadı. Yatağa koyar koymaz delirmeye başladı. Bizde Koray'la bu kadar ağlamaz bir sıkıntısı var her halde diyip doğruca hastanenin yolunu tuttuk. Yolda şarkı falan söyledim hastaneye vardığımızda susmuştu. Koray'a " Biz şimdi doktora ne dicez dedim" keyfi o kadar yerindeydi yani. Neyse doktorgördü bir problem yok deyip bizi postaladı. Eve getirdim bir daha yatırayım dedim yine kıyamet.... Şimdi yatakta tutunup ayağa kalmasını öğrendi kafa üstü düşecek diye korkuyorum bir taraftan bas bas bağrıyor ayrı taraftan. Geri salona getirdik mecbur. Oyun falan oynadık. Bu ara saat oldu 11 bizim paşada tık yok. Zor bela yatırdım beşiğine ne onu sallarken uyuya kalmışım.Davulcunun sesine uyandım. Bir baktım ki Koray'da salonda uyuya kalmış üstü başı açık televizyon açık. Neyse Ateş'i yatağına götürdüm biraz mızıkladı tekrar uyudu.
Bu sabah Koray bakıcısına durumu anlatmış. Melike Hanım'la bende konuştum. Valla Koray beye ben inanmamıştım ama banada aynısını yaptı dedi. Öğlen aradım kendi yatağında kendi kendine uyumuş. Koray'la konuştum durum böyle böyle diye . Karar aldık bu akşam Ateş'e karşı Voltranı oluşturacaz :) Bizi kulanmasına izin vermek yok.. Bakalım ne kadar başarılı olucaz.. Arkası yarın :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder